Designer handtassen

De meeste goedkope handtassen hebben twee handvaten om ervoor te zorgen dat de drager de tas kan dragen. De trend van handtassen begon in de 16e eeuw, en in die tijd droegen jonge vrouwen kleine handtasjes waarin zij hun goederen bewaarden. Gewoonlijk boden handtassen van vrouwen slechts plaats aan een paar artikelen, zoals een zakdoek of lippenbalsem. Maar de jaren 1800 waren een tijd van expansie voor vrouwen, en de handtassen transformeerden van kleine carry-alls tot opgenomen in de dagelijkse kleding. De aanwezigheid van vrouwen als Jacobs en Straus leidde nog steeds tot de ontwikkeling van de eerste echte designer handtassen.

Handtassen werden, en worden nog steeds, beschouwd als een uitstekende manier voor de rijke dames om met hun rijkdom te pronken. In de 18e eeuw kwamen de eerste designerhandtassen echt op de markt, met beroemde ontwerpers zoals de aristocratie en de adel uit Europa die zichzelf met behulp van kleine en eenvoudige handtassen omtoverden tot instant mode-iconen.

De populariteit van de designerhandtas heeft werkelijk een nieuw tijdperk ontketend, toen vrouwen over de hele wereld elke dag dure tassen met zich begonnen te dragen. De populariteit van handtassen verspreidde zich onmiddellijk naar de massa, die eerst alleen handtassen droeg en niet de mode van designerlabels aan zich had hangen.

In de jaren 1920 ontstonden de beroemde Louis Vuitton-, Chanel- en Gucci-kettingen, die designerhandtassen echt in de schijnwerpers zetten. Tijdens de jaren 1930 werden tassen bagagetassen genoemd en werden ze gezien als de beste metgezel van vrouwen, waarmee ze essentiële items konden meenemen tijdens het reizen.

De jaren 1940 waren een periode waarin bijna elke vrouw een handtas bezat, en ze werkelijk alles droegen, van portefeuilles tot agenda’s. De jaren 1950 waren een tijd waarin handtassen een rage werden onder de tienermeisjes, met ontwerpers uit die tijd die mooie en sexy handtassen voor vrouwen ontwierpen.

Sinds de jaren zestig werden handtassen geassocieerd met een apart vak voor cosmetica, of naaisetjes voor vrouwen. In de jaren 1970 kwam daar echter een einde aan en werd de handtas een puur modestatement. Hoewel handtassen puur als modeartikel werden gebruikt, werd het feit dat vrouwen ze droegen ook een reden tot trots voor vrouwen.

Verschillende designerhuizen begonnen zich te richten op de haute couture en ontwierpen handtassen die steeds meer van leer werden gemaakt. Deze designerhuizen zijn onder meer Louis Vuitton, Chloé, Dior en Gucci. Na deze huizen sloten andere zoals Prada en Baccarat zich bij de concurrentie aan, in de veronderstelling dat de handtas een handelsartikel is en geen luxegoed, en daarom niet zo prestigieus.

Tassen zijn ook een brug tussen vrouwen en hun mannen. Het enige dat in relaties tussen mannen en oestrogenen constant is gebleven, is het gebruik van een luxe handtas. Een goede tas vormt, net als alle andere luxegoederen, een brug die de mannen dingen laat dragen die vrouwen niet kunnen dragen. Wat een vrouw doet grijpen naar een designertas is niet alleen de uniciteit ervan, maar ook het prestige dat eraan verbonden is.

Wat designertassen onderscheidt van andere tassen is het feit dat ze gemaakt zijn van zeer fijn leder dat naar verwachting een leven lang meegaat, sommige tassen gaan zelfs een leven lang mee als je ze goed verzorgt. Dit is wat de handtas oorspronkelijk tot een noodzaak maakte in plaats van een luxe. Nu iedereen gaat werken in een nieuwe economie, is een luxe handtas meer dan ooit een noodzaak.

Lees meer:

Rubrider